Als het rood-witte lint tevoorschijn wordt gehaald, in een bosperceel bij Boekelo, neemt de spanning toe. De rechercheurs nippen onrustig aan hun koffie, ik loop wat te ijsberen. We kijken naar de plek die tot plaats delict is verklaard. Hier zou de vermoorde Jatti Wensing uit Overdinkel 45 jaar geleden zijn begraven. Gaat mijn boek het mysterie dan eindelijk oplossen? Sinds de lancering van Jatti, op 13 mei, is er veel gebeurd. Drie rechercheurs van toen hebben hun tanden gezet in de Fashionmoord, de zaak die ze in 1985 niet helemaal rond kregen. De daders werden opgepakt, een van hen werd veroordeeld. Maar nooit is het lichaam van Jatti gevonden, ondanks vele zoekpogingen. Ook ik zelf heb de afgelopen tien jaar, tijdens mijn onderzoek voor het boek, drie keer gegraven na  serieuze tips. Vergeefs dus. Ik had me voorgenomen om zelf niet meer de schop ter hand te nemen, wat er ook zou gebeuren. Dat hoeft ook niet, want nu neemt het coldcaseteam van de politie de zaak over. Ook het Nederlands Forensisch Instituut is voor Jatti uitgerukt. Bijzonder, want strikt genomen is het geen cold case. Reden voor de zoekactie zijn de gebeurtenissen na de verschijning van mijn boek. De rechercheurs hebben alle getuigenverklaringen van destijds bestudeerd en opnieuw gesproken met een aantal betrokkenen. Ook twee van de drie mannen die Jatti hebben begraven in 1971, zijn gehoord. Op basis van alle informatie zijn drie plekken bij Boekelo geselecteerd, die overeenkomen met de beschrijvingen en verklaringen. Een grondraderexpert heeft de drie bospercelen onderzocht en vond met zijn apparatuur op één plek iets verdachts. Een opvallende verstoring onder het grondoppervlak, die qua omvang overeenkomt met de contouren van een menselijk lichaam. En nu staan we op een mooie najaarsdag achter het afzetlint te kijken of de ultieme zoekactie iets oplevert. De verwachtingen zijn best hoog. Deze plek is niet een wilde gok. Er lijkt echt iets in de bodem te zitten. Maar met het verstrijken van de tijd neemt de hoop af. Dan klinkt er een kreet tussen de bomen. ,,We stoppen ermee! Niks gevonden.” Er wordt gevloekt. Bij de rechercheurs en bij mij is de teleurstelling net zo groot als de frustratie. Geen Jatti. Weer niet. De Fashionmoord blijft een mysterie.