Hij oogt niet als de doorsnee boekhouder. Oorbelletje, Antilliaans bloed, spijkerbroek en T-shirt. ‘Ja, ik dacht bij zo’n functie altijd aan een man in een pak en aan saai werk. Maar het werk is juist heel afwisselend.’

Ik ontmoet Iron bij Oostwerk, een leerwerkbedrijf in Hengelo. Hij heeft een lastige tijd achter de rug, geeft hij toe. Op het ROC had hij het niet naar zijn zin bij de ict-opleiding. ‘Ik lag liever in bed of ging op stap met verkeerde vrienden.’

Er dreigde een leven op straat met alle verleidingen en gevaren van dien. Geen, werk, geen doel, geen perspectief. Totdat Iron in aanraking kwam met het Stadsservicebedrijf Hengelo, dat jongens zoals hij oppikt en een nieuwe kans geeft. Nu maakt Iron lange dagen vanaf half negen tot een uur of vijf. ‘Nu weet ik weer de voordelen van school’, zegt hij met een knipoog. ‘Dan heb je langere vakanties en kortere dagen.’

Zijn werk bestaat uit het – onder begeleiding – sorteren van bonnetjes en facturen, coderen en inboeken. De definitieve aangifte bij de fiscus gebeurt door anderen. Oostwerk helpt hiermee starters en andere bedrijven die zich geen dure accountant kunnen veroorloven. En tegelijk is het leerwerkbedrijf voor de deelnemers een opstapje naar regulier werk of een opleiding. Bij 22 van hen is dat in de afgelopen twee jaar gelukt. En Iron? Die gaat toch maar weer naar school in september. ‘Ik wil bewijzen dat ik het kan, want ik wil later een eigen bedrijf beginnen.’