Koos Knoef voetbalde ooit voor Heracles en Go Ahead Eagles. Hij gold als een talent, maar raakte geblesseerd en moest stoppen. Niet alleen de blessure, ook z’n weerbarstige natuur zat hem soms in de weg. En zijn karakter. In 1964 kwamen de Beatles naar Nederland. De jonge Knoef had een kaartje voor het enige concert in Blokker. Maar hij moest met het Nederlands elftal onder de 18 jaar een toernooi spelen. Toch ging Koos naar Blokker. Ploegmakker Epi Drost was er boos over.

Jaren later stond Knoef nog altijd achter zijn opmerkelijke besluit. ‘Ik heb er geen spijt van, nog steeds niet. Ik had meer interesses. Dat had ook te maken met de houding van Heracles. Ik had een jeugdcontract. Dat leverde mij in vier jaar maar 10.000 gulden op. Ik zou later nog handgeld krijgen, maar dat hebben ze nooit waargemaakt. Daardoor was ik niet gemakkelijk, vaak eigenwijs. Ik leefde er niet altijd voor. Bekijk het maar, riep ik dan. Soms, als ik het met de opstelling niet eens was, speelde ik gewoon niet mee. Ik deed dingen die nu niet meer zouden kunnen.’

Het is een van de vele anekdotes in de Twentse sportscheurkalender van 2012, die over een maand in productie gaat. Sportjournalist Gijs Eijsink verzamelde 366 verhalen en weetjes. Zoals over de voorhoedespeler van Heracles die op Bevrijdingsdag werd doodgeschoten door de Duitsers. Of over de voetballer van HSC die zich afmeldde voor de training omdat hij op een wasmachine moest blijven zitten. Mijn uitgeverij Kroost brengt de kalender begin september op de markt.