Nooit heeft zijn moeder erover gesproken. Met geen woord. En ook in haar nalatenschap was er niets over te vinden. Jan Hendrikse uit Hengelo wist niet anders dan dat hij uit een gezin komt met twee zoons en een dochter, van wie hij de oudste was. Maar twee jaar geleden plofte opeens een raadselachtige brief op de deurmat. Afzender was Fiom, de organisatie die zich heeft gespecialiseerd in afstammingsvragen. In de brief stond dat iemand op zoek was naar Jan in verband met (bloed)verwantschap. De broer en zus van Jan bleken eenzelfde brief gekregen te hebben. Beetje bij beetje werd duidelijk dat Jan een oudere zus heeft, ergens in Oost-Nederland. Uiteindelijk kwam de onvermijdelijke vraag of hij haar wilde ontmoeten. Voor Jan en zijn broer en zus was dat geen enkele discussie. ,,Natuurlijk wilden we dat. Leuk!” Twee jaar geleden vond in hotel Hengelo de eerste ontmoeting plaats met Marry Heeres uit Heerde, de ‘verloren’ zuster. Het was een emotioneel moment, al laat Jan dat niet al te veel merken. ,,Een beetje vreemd was het allemaal, maar het voelde gelijk goed. Er was geen enkele afstand.’’ Hij laat de foto’s van de ontmoeting zien als bewijs: vier ontspannen lachende mensen. ,,Of Marry familietrekjes heeft? Ja, ik zag wel iets bekends van mijn moeder terug. Vooral haar handgebaren.” Uit de verhalen van Marry heeft Jan met moeite kunnen reconstrueren hoe het allemaal gegaan is. Het blijft voor een deel speculeren, want hun moeder is in 2001 overleden. Wat zeker is, is dat ze in de oorlog verpleegster was in het algemene ziekenhuis in Hengelo. Eind 1944 raakte ze zwanger van Marry. Onduidelijk is wie de vader was. Marry kwam in juli 1945 in het ziekenhuis van Apeldoorn ter wereld en werd meteen na de geboorte afgestaan aan een kindertehuis. Later werd ze geadopteerd door een echtpaar uit Heerde bij Zwolle. Die deden nooit geheimzinnig over haar afkomst. Maar uit respect voor haar adoptieouders ging Marry pas na hun dood op zoek naar haar familieleden. ,,Ik ben blij dat ze contact met ons heeft opgenomen”, zegt Jan. ,,Ze is een verrijking van mijn leven.”