Als journalist ben je vooral een makelaar in verhalen, zeg ik vaak. De wereld zit er vol mee, vol met verhalen. Je hoeft ze alleen maar te zien, op te graven en te gieten in een toegankelijke vorm. En eigenlijk doet een historicus dat ook, al werkt hij/zij iets vaker met niet-levende bronnen. Hoe dan ook: de stap om van journalist regiohistoricus van Twente te worden is eigenlijk niet zo groot. Ik bekleed die nieuwe functie vanaf 15 maart, twee dagen in de week voor de IJsselacademie (onderdeel van Historisch Centrum Overijssel). Met de herdenking van 75 jaar vrijheid in aantocht ligt voor mij een mooie taak om aansprekende oorlogsverhalen te vertellen die het verleden dichterbij brengen en verbinden met onze tijd. Bijvoorbeeld over de April/meistaking van 1943, de grootste verzetsdaad van de oorlog, die begon in Hengelo. Een daad van moed en solidariteit, met ook een dramatische afloop. De WO2cafés in Twente en de rest van Overijssel zijn een goed instrument om dat soort verhalen te vinden. Het zal in 2020 leiden tot een maand vol activiteiten, plus tv-uitzendingen en een boek. In de aanloop zal ik een aantal bijzondere verhalen alvast delen op deze plek.